بررسی تأثیر روش تدریس بدیعه پردازی برخلاقیت و پیشرفت تحصیلی درس مهارتهای زندگی دانش آموزان دخترسال اول متوسطه شهر سنندج 90- 89

هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیرروش تدریس بدیعه پردازی بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی درس مهارتهای زندگی دانش آموزان دخترسال اول متوسطه شهر سنندج بوده است، روش تحقیق در این مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه می باشد، جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دختر سال اول متوسطه شهر سنندج درسال تحصیلی 90- 1389 می باشد، حجم نمونه متشکل از60 نفر دانش آموز دخترسال اول متوسطه است که30نفرآن هاگروه آزمایش و30 نفر گروه گواه بوده است و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، ابزارهای اندازه گیری به کار رفته در این پژوهش شامل 1- آزمون هوش ریون2- آزمون خلاقیت عابدی 3-آزمون پیشرفت تحصیلی (دانشی و مهارتی) 4-پرسشنامه ی نگرش سنج محقق ساخته بر اساس مطالب درس مهارتهای زندگی دوره متوسطه بوده است. در ابتدا از هر دوگروه آزمایش وگواه، پیش آزمون خلاقیت وپیشرفت تحصیلی به عمل آمد، سپس متغیر آزمایشی (مهارتهای زندگی به روش بدیعه پردازی) در12جلسه به گروه آزمایش آموزش داده شد و در پایان، پس آزمون بر روی هردو گروه انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) ودر بخش استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان دادکه میزان خلاقیت وپیشرفت تحصیلی درس مهارتهای زندگی گروه آزمایشی که با شیوه ی بدیعه پردازی آموزش دیده بودند نسبت به گروه گواه که به روش سنتی آموزش داده شدند بیشتر وتفاوت بین میانگین های آن ها معنادار است. همچنین از بین 4مولفه ی خلاقیت، تفاوت میانگین دوگروه آزمایش وگواه درمولفه های سیالی، ابتکارو بسط معنادار است ودراین مولفه ها دانش آموزان گروه آزمایش پیشرفت بهتری داشتند، اما در مولفه ی انعطاف پذیری تفاوت میانگین مشاهده نشد ودو گروه از لحاظ میزان انعطاف پذیری تقریباً معادل بودند. همچنین در بررسی تأثیر روش تدریس بدیعه پردازی بر میزان دانش ها، مهارت ها و نگرش های کسب شده دانش آموزان نیز، نتایج نشان داد که تدریس مهارتهای زندگی به روش بدیعه پردازی بر نگرش هاو دانش ها و مهارت های دانش آموزان تأثیرمثبت دارد.